Friday, 22 February 2008

Ανταπόκριση εκ του ασφαλούς

Στην Ευρώπη των ευκαιριών, της δημοκρατίας, της ενότητας συχνά έρχομαι αντιμέτωπη με γεγονότα που δεν κατανοώ. Ο αστρολογικός μου χάρτης σκιαγραφεί ένα άτομο ανήσυχο με έντονες ιδεολογικές και επαναστατικές τάσεις. Η συμβίωση με τον εαυτό μου τόσα χρόνια από την άλλη πλευρά μου υποδεικνύει ότι μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια αντιρρησία εκ γενετής που αντιδρά σε κάθε καταπάτηση της ελευθερίας της ή της ελευθερίας όλων των άλλων. Είναι αναπόφευκτη λοιπόν η ανατριχίλα που με διαπερνά στο άκουσμα της σιωπής.

Ο αξιότιμος δικαστής κος Garzón, σε μια απόπειρα να περιορίσει την επιρροή της ΕΤΑ, ακυρώνει κάθε δραστηριότητα των κομάτων ANV και PCTV που κατηγορούνται για συνεργασία με την τρομοκρατική ομάδα. Παγώνει τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, τους αφαιρεί το δικαίωμα να παρουσιαστούν στις επερχόμενες εκλογές του Μαρτίου, τους απαγορεύει οποιαδήποτε προπαγανδιστική ενέργεια ή συμμετοχή σε πολιτικής μορφής εκδήλωση και, γενικότερα, σφίγγει αποφασιστικά τον κλοιό γύρω τους. Επειδή δεν ζούμε στον Μεσαίωνα ούτε υπό δικτατορικό καθεστώς φυσικά, δεν τους καίει στην πυρά και ούτε καθιστά παράνομες τις συναρθροίσεις άνω των τριών. Βέβαια, προς αποφυγήν εκπλήξεων, τους κόβει όλες τις παροχές (νερό, τηλέφωνο, ηλεκτρικό) σε όλες τους τις εγκαταστάσεις.

Παραμένοντας στην ίδια χώρα και λίγο πριν τις εκλογές, ακούγονται τα μεγαλεπίβολα σχέδια από όλες τις πλευρές. Προσπαθώντας να πείσει τους ψηφοφόρους ο Mariano Rajoy τους αναπτύσει τις προτάσεις του για την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής τους. Μία από αυτές είναι η χορήγηση βίζας μετα βαθμολογίας για τους μετανάστες. Σύμφωνα με τις γνώσεις τους επί της ισπανικής γλώσσας, κουλτούρας και νομοθετικού συστήματος, αλλά και την δυνατότητά τους για επαγγελματική ένταξη, θα αξιολογούνται οι υποψήφιοι μετανάστες. Οι πιο "ενδεδειγμένοι" και εφ'όσον δεν ξεπερνάται το επιθυμητό ποσοστό ένταξης, θα βραβεύονται με το δικαίωμα διαβίωσης και εργασίας στα ισπανικά εδάφη. Αν προέρχεσαι από μια φτωχή χώρα βέβαια, που δεν σε προετοίμασαν με τα απαραίτητα μαθήματα ισπανικών ή το χαρτί Πανεπιστημίου σου δεν ανταποκρίνεται στις εδώ επαγγελματικές απαιτήσεις, το πιθανότερο είναι ότι η αίτησή σου θα προωθηθεί στην λίστα με τους απορριφθέντες. Το ακόλουθο μέτρο, φυσικά, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση των πολιτών της ΕΕ. Οπότε καθόλου δεν μας απασχολούν οι χιλιάδες Άγγλοι, Γερμανοί και Βέλγοι συνταξιούχοι που ζουν στις αντίστοιχα δικές τους μικρές κοινωνίες κατά μήκους της Λευκής Ακτής (Costa Blanca) για παράδειγμα, που αγνοούν συχνά τις δύσκολες λέξεις "ψωμί", "τομάτες", "μήλα" στα ισπανικά όταν βρίσκονται στο μπακάλικο της ισπανικής γειτονιάς τους.

Ο μεγάλος αδελφός της Ισπανίας, η Γαλλία, υπήρξε ο εμπνευστής του πρωτοπόρου μεταναστευτικού σχεδίου. Στη γειτονική χώρα, βέβαια, είναι πολύ πιο εξελιγμένοι. Εκεί ο μετανάστης υποχρεούται να υπογράψει συμβόλαιο σεβασμού προς την γαλλική δημοκρατία, συνοδευόμενο από ιατρικές εξετάσεις κι ένα τεστ "γνώσεων" σχετικά με την επιθυμητά μελλοντική του χώρα. Επειδή ο Nicolas Sarkozy όμως ήταν προνοητικός όταν το συνέταξε επί της υπουργικής του θητείας, το αναφερθέν συμβόλαιο είναι ανανεώσιμο μετά τον πρώτο χρόνο υπό την προϋπόθεση ότι ο υποψήφιος παρακολούθησε τα απαιτούμενα μαθήματα γλώσσας και προετοιμάστηκε κατάλληλα για την ομαλή ένταξή του. Μάλιστα, επειδή η σημαντικότητα της οικογένειας είναι απόλυτα αναγνωρίσιμη στην Γαλλία, παράλληλα με τα εντατικά του μαθήματα ο μετανάστης "προτρέπεται" να αποκτήσει μια εργασία που να του παρέχει τουλάχιστον τον βασικό μισθό των 1.οοο € μηνιαίως, ώστε να μπορέσει να "καλέσει" την οικογένειά του στην νέα του πατρίδα. Ως γνωστόν, η Γαλλία είναι από τις πλέον φτηνές χώρες όπου άνετα μπορούν να ζήσουν με αυτό το ποσό τα μέλη μιας φυσιολογικής οικογένειας. Εξάλλου, ο χαμηλός δείκτης ανεργίας ευνοεί την εύρεση ενός καλού πόστου.

Ελπίζω μονάχα σύντομα να ακολουθήσουν και οι δικοί μας -αν δεν έχουν προβεί ήδη εν αγνοία μου στην διαδικασία- τα προοδευτικά αυτά μέτρα προάσπισης της εθνικότητάς μας. Η ελληνική και ευρωπαϊκή μας ταυτότητα πρέπει να υπερασπιστεί από τους "βαρβάρους" που απειλούν με την πολυχρωμία την καθαρότητα της κοινωνίας μας. Αν και από ό,τι διάβασα εδώ πρόσφατα, βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.




If you look for the bad in people expecting to find it, you surely will.
Abraham Lincoln

6 comments:

Anonymous said...

Εγώ γνώρισα τον ρατσισμό στην Ισπανία. Πριν από 3 χρόνια έκανα ένα Master στη Βαλένθια. Μια μέρα διάβασα για ένα διαγωνισμό για μια θέση δουλειάς στο Πανεπιστήμιο. Ετοίμασα τα δικαιολογητικά που απαιτούνταν και πήγα να τα καταθέσω. Υπεύθυνοι για την παραλαβή των δικαιολογητικών και για τον διαγωνισμό ήταν ο jefe de estudios και ο διευθυντής του Master. Όταν έμαθαν οτι ενδιαφέρομαι για αυτή τη δουλειά, άρχισαν να με ρωτάνε αν σκέφτομαι να εγκατασταθώ μόνιμα στην Ισπανία, γιατί δεν γυρίζω στην Ελλάδα, και τι δουλειά θα βρω να κάνω στην Ισπανία και τέτοια. Η συμπεριφορά τους μου έδωσε την εντύπωση πως ενοχλήθηκαν επειδή ενδιαφέρθηκα να δουλέψω στην Ισπανία. Τελικά παρέλαβαν τα δικαιολογητικά και βγήκα από το γραφείο. Κλείνοντας την πόρτα πίσω μου, άκουσα τον jefe de estudios να λέει στον άλλο: "no lo tomaria en consideracion, es griego". Έφυγα από το κτίριο σε άσκημη κατάσταση και βγήκα στη Blasco Ibañez. Έχω ζήσει και σε άλλες χώρες και έχω γνωρίσει καλούς και κακούς καθηγητές. Ρατσιστές όμως ποτέ. Ένιωθα θυμό και θλίψη μαζί, ένα περίεργο συναίσθημα. Σκεφτόμουν τις ερωτήσεις που μου έκαναν για το σε ποιά χώρα θα ζήσω και τι δουλειά θα κάνω και την τελευταία φράση αυτό το "no lo tomaria en consideracion, es griego"...
Μετά από μήνες έφυγα από την Ισπανία. Δεν μπορώ να πω οτι οι Ισπανοί είναι ρατσιστές, θα ήταν λάθος να κατηγορήσω έναν λαό ολόκληρο εξ αιτίας κάποιων ατόμων. Αλλά οι εμπειρίες που είχα ήταν αρνητικές.
Τον Μάιο θα πρέπει να ξαναπάω στη Βαλένθια για κάποια έγγραφα που θέλει το ΔΙΚΑΤΣΑ. Και ειλικρινά, δεν έχω καμία διάθεση να γυρίσω. Όχι γιατί δεν μου αρέσει η πόλη, αλλά γιατί θα ξαναδώ τα ίδια άτομα στο πανεπιστήμιο. Και οι ρατσιστές με απωθούν...

Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα αλλά μια που είδα το θέμα "ρατσισμός" και "Ισπανία" είπα να γράψω τη δική μου εμπειρία πάνω σε αυτό.

Σικελια said...

Καλησπέρα Αχιλλέα!

Επέτρεψέ μου να επισημάνω δύο θέματα. Πρώτον, μέσα από αυτές τις παραγράφους δεν θέλησα να αναδείξω τόσο τον εθνικό ρατσισμό όσο την βουλημία για χρήματα και δύναμη συνδυασμένες με τον φόβο για το δυσνόητο και με τις ριζοσπαστικές ιδέες. Εξάλλου, αν θέλουμε να μιλήσουμε για ρατσισμό δεν χρειάζεται να βγούμε έξω από την Ελλάδα. Όσο για την προσωπική σου περιπέτεια, αναρρωτήθηκες ποτέ αν αυτό που τους ανησυχούσε δεν ήταν η ελληνική σου ιδιότητα αυτή καθ'εαυτή αλλά η πιθανή ελλειπής αφοσίωσή σου που πηγάζει από αυτήν; Συχνά ακούω από αλλοεθνείς φίλους μου ότι οι Έλληνες είναι γνωστό ότι πάντα γυρίζουν στην πατρίδα τους.

Φυσικά είσαι πάντα ευπρόσδεκτος να αφήνεις όσο μεγάλα μηνύματα θέλεις :) Ακόμα κι αν κρατάς μια μικρή κακία στην Βαλένθια που τόσο αγαπάω. (εννοείται πως αστειεύομαι :p)

Anonymous said...

προσπαθώ να καθαρίσω το μυαλό μου αλλά αυτή η καταραμένη ομίχλη της Πάνω Πόλης δεν με αφήνει. Τεσπά νομίζω ότι ζούμε σ'έναν σύγχρονο Μεσαίωνα περιτυλιγμένο με δήθεν ελευθερία, δήθεν δημοκρατία, δήθεν αξιοκρατία, ισοκρατία κ.λπ. κ.λπ. η αλήθεια είναι ότι οι Ευρώπη χρειάζεται τους μετανάστες, χωρίς αυτούς θα χαθεί, μόνο που προτιμά να τους κακομεταχειρίζεται δυστυχώς. Ασχετο μάλλον θα πάμε Βαρκελώνη για 4 μέρες από 22 ώς 25 Μαρτίου. Ήθελα πολλά χρόνια να το κάνω αυτό το ταξίδι ;)

Thrasos said...

Ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου στην ΕΕ αλλα όχι και του κοσμάκη ,ολα κι'ολα μην τα συγχέουμαι, οσο για της "νόμιμες" εκπαραθυρώσεις κομμάτων ,νομίζω πως την πρωτιά την έχουν τα ανατολικά κράτη-μέλη της ΕΕ . Μου φαίνεται πως τα κατάλοιπα του Φράνκο ζουν και βασιλεύουν στην Μάγκνα Εσπάνια.

Σικελια said...

"Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε την σκούφια του αλλιώς." Αυτό το ρητό νομίζω μιλάει καλύτερα για την "πρόοδο" της κοινωνίας μας street spirit.
Όσο για την Βαρκελώνη, να πάτε! Αν και λόγω καθολικού Πάσχα, θα είναι πιο αξιοθέατη η Σεβίλλη εκείνες τις μέρες. Άλλη μια μαγική πόλη.

Θράσο μου, δεν καταλαβαίνω γιατί μιλάς για κατάλοιπα. Ο Φράνκο πέθανε μόλις το '75 και πολλοί από όσους τον πίστεψαν και υποστήριξαν συνεχίζουν εν ζωή κι εν δράσει.

Anonymous said...

Καλησπέρα Σικελία!

Το έχω ακούσει κι εγώ αυτό για τους Έλληνες που γυρίζουν στην Ελλάδα, ωστόσσο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει. Άλλωστε σε βάρος των συγκεκριμένων καθηγητών υπήρξαν και καταγγελίες από άλλα παιδιά του Master που ήταν και Ισπανοί.

Πάντως πέρα από αυτά η Βαλένθια είναι ωραία πόλη :)