Wednesday 20 January 2010

Amanece, que no es fácil

Θα ξημερώσει πάλι σήμερα. Αύριο. Σε λίγο. Το ξέρω. Και δεν είναι εύκολο. Το ξέρω κι αυτό. Πρέπει να περιστραφεί η Γη, να συνεχίσει το ταξίδι της γύρω από τον Ήλιο. Να μετακινηθούν κι όλοι οι πλανήτες. Να μην προκρουστεί κανένας αστεροειδής πάνω μας. Να μην μας την κάνει και τελευταία στιγμή ο Ήλιος. Δύσκολο πράγμα το ξημέρωμα. Μα είναι κάθε μέρα εκεί. Πείσμα εσύ που το κοιτάς. Πείσμα αυτό που σε περιμένει.

Με κούρασε να περιστρέφομαι γύρω από εμένα. Δεν αντέχω να σε χάνω από την θέα μου τόσες ώρες. Με κούρασε κι η ακανόνιστή σου πορεία. Βάλε στόχο ευθεία πάνω (μου) και πάμε. Τις βαριέμαι τις κατηφόρες. Κοίτα ψηλά. Να κοιτώ το βλέμμα σου. Δεν θα την πατήσουμε εμείς σαν τους άλλους. Σαν εκείνους που αλλού θέλουν να παν κι αλλού κοιτάνε. Εγώ θα κοιτάζω εσένα.

Κατάλαβες τι θέλω να πω; Ή πάλι κάτι άλλο είπα;
Δεν θέλω να με βρει άλλο ξημέρωμα έξω από την αγκαλιά σου.


2 comments:

Juanita La Quejica said...

Εύχομαι Un Nuevo Amanecer. Από τη Lydia Mendoza, la alondra de la frontera.
http://www.4shared.com/file/205396818/1f1700f9/Lydia_Mendoza_-_Un_Nuevo_Amane.html

Σικελια said...

Gracias chica. :) Ωραία τα λέει η Mendoza. Αν και δεν αμφισβήτησα στιγμή πως θα'ρθει το ξημέρωμα. Θα'ρθει. Κι ας μην είναι αυτό που πιστεύαμε πως θέλουμε.