αυτά που αγάπησα πιο πολύ δεν θέλεις να τα ξέρεις
περιφρονείς την ποίηση που φώτισε μέσα μου σε μια προηγούμενη στιγμή
διαβάζεις και προσπερνάς τις πιο μεγάλες μου αλήθειες
εμφανίζεσαι απρόσμενα πάνω σε ομιχλώδες πλοίο
ζητάς ν'ανεβάσεις λευκά πανιά να χαρώ σαν σε αντικρίσω
μα ξεχνάς
ξεχνάς με την επιλεκτική σου μνήμη
κρέμασα την καρδιά μου στον τοίχο και την παρατηρώ
σαν ανάψω το μικρό κεράκι μέσα της
θα νιώσεις την θέρμη του ή θα χαθείς στο κενό;
Sunday, 31 January 2010
black hole ή οπτική γωνία
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment