Sunday 17 January 2010

advertência



Nem sempre sou igual

Nem sempre sou igual no que digo e escrevo.
Mudo, mas não mudo muito.
A cor das flores não é a mesma ao sol
De que quando uma nuvem passa
Ou quando entra a noite
E as flores são cor da sombra.
Mas quem olha bem vê que são as mesmas flores.
Por isso quando pareço não concordar comigo,
Reparem bem para mim:
Se estava virado para a direita,
Voltei-me agora para a esquerda,
Mas sou sempre eu, assente sobre os mesmos pés —
O mesmo sempre, graças ao céu e à terra
E aos meus olhos e ouvidos atentos
E à minha clara simplicidade de alma ...
Alberto Caeiro

Έψαχνα μέρες τρόπο να το βάλω σε λέξεις.

1 comment:

Σικελια said...

Σε ελεύθερη μετάφραση ψυχής της ιδίας.

Προειδοποίηση Νο1: βλ. το ακόλουθο ποίημα
Προειδοποίση Νο2: δηλώνω ερασιτέχνης στα πορτογαλικά, καλοδεχούμενα όλα τα σχόλια/παρατηρήσεις και αξιόλογη μετάφραση στα ελληνικά.

Δεν είμαι πάντα ίδιος

Δεν είμαι πάντα αυτό που λέω και γράφω
Βουβός, αλλά όχι πολύ βουβός.
Το χρώμα των λουλουδιών δεν είναι ίδιο κάτω απ'τον ήλιο
Με όταν περνά ένα σύννεφο
Ή όταν πλησιάζει η νύχτα
Και τα λουλούδια έχουν το χρώμα της σκιάς.
Μα όποιος βλέπει καλά αναγνωρίζει τα ίδια λουλούδια
Γι'αυτό, όταν μοιάζω να μην συμφωνώ μαζί μου,

Προετοιμαστείτε καλά για εμένα:
Αν ήμουν έτοιμος να στρίψω προς τα δεξιά,
Τώρα γυρνάω στα αριστερά,
Μα είμαι πάντα εγώ, πατώ σταθερά στα ίδια πόδια-
Ο ίδιος πάντα, χάρη στην γη και τον ουρανό
Τα μάτια και τα σε εγρήγορση αυτιά μου
Χάρη στην καθάρια απλότητα της ψυχής μου ...