Thursday 7 February 2008

entre paréntesis



(la vida es lo que sucede mientras hacemos planes)



6 comments:

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ said...

Εμένα πάντως μ' αρέσει να κάνω σχέδια. Μ' αρέσει να φτιάχνω εικονικές πραγματικότητες. Είναι όπως τα παραμύθια που φτιάχνουν(έφτιαχναν) οι γιαγιάδες. Σχέδια είναι τα κέιμενά μου, είναι οι ζωγραφιές μου.. Και αν ως ένα σημείο συμφωνώ μαζί σου -ζωή είναι ό,τι παράλληλα συμβαίνει μ' αυτό που σχεδιάζουμε- από ένα σημείο και πέρα διαφωνώ μαζί σου. Γιατί και τα παράλληλα κάπου συμπέφτουν (βλέπε Αϊνστάι, Γκάους...). Κι εκεί είναι που οι ονειροφαντασίες γίνονται πραγματικότητες.... Και πρόσεξε, δε λέω ν' αφήσω τη ζωή για να σχεδιάζω ζωή, απλά δεν το βλέπω άσχημο να κάνω και αυτό........... Εξάλλου ζωή είναι κι αυτό που συμβαίνει εκεί έξω όταν εγώ είμαι εδώ και διαβάζω ωραία κείμενα -όπως και τα δικά σου. Ε, όμως κι αυτό μ' αρέσει.

Σικελια said...

Καμία αντίρρηση δεν θα σου φέρω. Δεν μου αρέσει να ζω μονάχα για το παρόν. Μου αρέσει να ονειρεύομαι, να κάνω σχέδια, να αναθυμάμαι και να μαθαίνω από το παρελθόν.

Τί ζωγραφίζεις;

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ said...

Καράβια στα παράθυρά μου. Πέφτει ο ήλιος πάνω και τα ρίχνει σκιες στους απέναντι τοίχους. Σα φαντάσματα πειρατικών εμφανίζονται άλλα το πρωί κι άλλα το απόγευμα...

Xan said...

me has dejado de piedra, peqena. Totalmente de acuerdo contigo....un besazo muy muy gordo....
muaaaaa

Σικελια said...

Το πλατάγισμα των κυμάτων στο αχνό φως του βραδιού είναι ο πιο γαλήνιος ψίθυρος...

Σικελια said...

Loquita tú, cuándo te vienes a pasear por Valencia conmigo? ;)

filakia!!!