Wednesday 22 March 2006

Κεραυνός


Τι απίστευτα έντονες που είναι οι τελευταίες μέρες. Ό,τι γίνεται, γίνεται σε υπερβολή.

Είναι από τις λίγες φορές που πατάω γερά στα πόδια μου.

Πόσο με πονάει που βλέπω γύρω μου ανθρώπους να γκρεμίζονται.


("Διπλός Κεραυνός" του Βαγγέλη Μακρυγιάννη)

3 comments:

Unknown said...

ελπίζω αυτές οι φορές να γίνουν περισσότερες εντάξει; ;)

Σικελια said...

Νομίζω θα κρατήσει πολύ. Σαν να με συμπάθησα και να τα βρήκα με τον εαυτό μου ;) Και αυτομάτως έγινα αδιάβλητη! :)

Σικελια said...

Δεν σε ευχαρίστησα για την ευχή. Τι γαϊδούρα που είμαι...
gracias πνεύμα :)