Monday, 24 October 2005

Vive Grecia!

Εχουμε πολυ γελιο οι Ελληνες. Μαλλον, ειμαστε λιγακι τραγελαφικοι. Απο την μια ειμαστε εθνικιστες, διαλαλουμε με καθε τροπο την υπεροχη μας λογω του ενδοξου παρελθοντος (βλεπε αρχαιοελληνικο πολιτισμο) και υπερηφανευομαστε ακομα και για τις ομορφιες της χωρας μας παροτι δεν ειναι δικο μας δημιουργημα. Απο την αλλη, οτιδηποτε προερχεται απο τας Ευρωπας η ειναι αγαπημενη συνηθεια των "φιλων" μας των Αμερικανων, στην Ελλαδα θεοποιειται αμεσα. Με λιγα λογια εχουμε την νοοτροπια του νεοπλουτου και κατα συνεπεια κομπλεξικου ανθρωπου. Γι'αυτο ο espresso ειναι πανακριβος ενω ο "ελληνικος" θεωρειται bace-class για παραδειγμα. Ειμαστε σαν μια γκομενα που επαναπαυεται στην ομορφια της και στη μια και μοναδικη στιγμη δοξας που ισως ειχε στο λυκειο και εγκαταλειπεται σαν ατομο και προσωπικοτητα. Τι να τον κανω τον Ευκλειδη και τον Σοφοκλη, η τους Ελληνες επιστημονες που διαπρεπουν στο εξωτερικο οταν δεν εχουμε την υποδομη ουτε την διαθεση να αξιοποιησουμε τους "καρπους" που μας προσεφεραν/προσφερουν?
Με εκνευριζουμε τοσο πολυ καποιες φορες οι Ελληνες. Ειναι στιγμες που σκεφτομαι πως φερομαστε σαν το χαρισματικο παιδι που αναλωνεται σε ανουσιες επιδειξεις των ικανοτητων του.
Και μετα... Μετα μιλω με τους συγκατοικους μου (ιταλοφωνοι, γαλλοφωνοι, ισπανοφωνοι...) συνειδητοποιω ποσες λεξεις ειναι δανεισμενες απο την γλωσσα μας και γεμιζω υπερηφανια. Τι γλυκο συναισθημα..!
Και ο θυμος περναει...
(inspired by caffegreco)

2 comments:

Harry said...

"Με εκνευριζουμε τοσο πολυ καποιες φορες οι Ελληνες. Ειναι στιγμες που σκεφτομαι πως φερομαστε σαν το χαρισματικο παιδι που αναλωνεται σε ανουσιες επιδειξεις των ικανοτητων του."

Η διαφορά μας με το χαρισματικό παιδί είναι η χαρισματικότητα...

Σικελια said...

Οπως νομιζω φαινεται ξεκαθαρα στο ποστ μου οτι καθε αλλο παρα συμφωνω με την νοοτροπια του Ελληνα. Αυτο ομως δεν σημαινει για εμενα οτι δεν εχουμε τιποτα να επιδειξουμε σαν λαος. Ισως ακουστει σαν μια πολυμεταχειρισμενη "καραμελα", αλλα ο πολιτισμος που κουβαλαμε στις πλατες μας μας δινει -θεωριτικα- την δυναμη και την χαρισματικοτητα που αρνησε οτι υπαρχει. Οι βασεις μας ειναι τοσο γερες που ο χρονος και οι λαθος κινησεις μας δεν εχουν καταφερει ακομα να τις καταστρεψουν. Στην Ελλαδα βεβαια σκεφτομαστε περισσοτερο σαν μοναδες και οχι σαν συνολο, οποτε δεν επιτρεπουμε να φανει και να εξελιχθει σχεδον κανενα απο τα "χαρισματα" μας.