Ένιωσα την μοναξιά σου στις τρύπιες σου τις κάλτσες
Και στα σκόρπια τής ζωής απομεινάρια στο πάτωμα
Saturday, 12 March 2011
/ feeling /
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Είμαι θάλασσα... Θάλασσα που ταξιδεύει.., σκάει στα βράχια.., γίνεται σύννεφο.., ξαναγεννιέται. Γαλήνια.., φουρτουνιασμένη.., παιχνιδιάρικη... Κάνω βουτιά στα δικά μου νερά.., ενώνομαι με πελάγη.., υποδέχομαι πεισματάρικα ποτάμια.., συνομιλώ με τον ουρανό.., κοιτώ μέσα μου και ονειρεύομαι...
Ένιωσα την μοναξιά σου στις τρύπιες σου τις κάλτσες
Και στα σκόρπια τής ζωής απομεινάρια στο πάτωμα
2 comments:
εριξα μια ματιά σε αναρτήσεις που είχα κάνει όταν πρωτοάνοιξα το μπλόγκ το 2006 και βρήκα από τις πρώτες επισκέψεις την δική σου , ζεστή και ανάλαφρη!
έτσι,πέρασα να σε χαιρετίσω
Πολύ μου αρέσουν αυτές οι επισκέψεις.
Ένα γλυκό γλυκό χαμόγελο :)
Post a Comment