Έγινες χαρταετός κι εσύ.
Σαν εκείνον που πετάξαμε μαζί στην μικρή μας παραλία.
Θυμάσαι; Σε συντροφεύει η μνήμη σου;
Σου λάσκαρε κάποιος το σκοινί και πήρες
πορεία ακανόνιστη. Μείναμε με το βλέμμα χαμηλά
ν'ακολουθούμε μια σκιά. Τουλάχιστον εσύ ξεμάκρυνες
ελεύθερος, δεν πιάστηκες σε σύρματα και κεραίες.

♭