Wednesday 11 February 2009

Όχι άλλες λέξεις

Πες μου τον πόνο σου. Μίλα μου για ό,τι βαραίνει την ψυχή σου. Περιέγραψέ μου στιγμή προς στιγμή τους εφιάλτες σου. Εκμυστηρεύσου μου τις πιο ποταπές πράξεις εναντίον σου. Δώς μου την λύπη, τους φόβους, την ασκήμια που κρατάς κρυμένη μέσα σου. Μοιράσου μαζί μου κάθε ντροπή, κάθε ψέμα, κάθε σιωπηρή ενοχή. Μίλα μου για τις αδικίες που σου επέβαλαν, για τις ατυχίες που βρέθηκαν στο δρόμο σου, για κάθε καταπιεσμένο θέλω σου. Φώναξε! Κλάψε! Χτύπα! Εξοργίσου! Πέρασέ μου όλη την αρνητική ενέργεια που περιβάλλει την αύρα σου. Ξεθύμανε πάνω μου και γίνε ο δυνάστης που μέχρι πριν λίγο μισούσες.

Νομίζεις με φοβίζουν τα λόγια σου; Πιστεύεις θα με καταστρέψει η δακρύβρεχτη σιωπή σου; Είμαι η θάλασσα που γίνεται σύννεφο και σε αγκαλιάζει σαν πρωινή πάχνη. Αποζητώ να εκβάλλεις αγριάδα μέσα μου, να φουρτουνιάσω και με την μορφή κύματος να ταξιδέψω.

3 comments:

tovenito said...

όχι άλλες λέξεις. μόνο πράξεις. και η θάλασσα θα μπει μέσα σου

Σικελια said...

μαζί σου ;)

anima rana said...

πολύ χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω εδώ μετά απο 6 μήνες απουσίας μου!! θα τα λέμε πιο συχνά!!!