Μαύρο

Εγκλωβισμένος σε ένα δωμάτιο δίχως τοίχους. Δέσμιος του χρόνου που διαθλάται στο άπειρο αν πάψεις να τον μετράς. Οι μεγάλοι συγγραφείς σε καρφώνουν στα μάτια, μα δεν διαπερνούν την παγωμένη ασπίδα που σε περικλείει. Σκόρπισαν τα όνειρα και γίνηκαν χνούδι σε μαύρο κουστούμι. Ο φόβος και ο πόνος παιδιά σου, τα τρέφεις με ψέματα για να μη σε αφήσουνε μόνο. Σκοτεινιάζει όταν το φως γεμίζει τον χώρο. Τα πρωινά τιτιβίσματα που σε βρίσκουν με ορθάνοιχτα μάτια θαρρείς προϋπαντούν το ξημέρωμα, μα οι λέξεις φρακάρουν στο υποσυνείδητο και δεν γίνονται συνομιλία.