Monday 14 July 2008

la vida te lleva...




Πήρα πάλι τους δρόμους. 

Για να με βρω...



7 comments:

xryc agripnia said...

Το καλυτερο πραγμα.

Σικελια said...

Bonjour archive :)

Nyktipolos said...

οι δρομοι μας κρυβουν πεισματικα και περιτεχνα μεσα τους

αλλα κι εμεις εχουμε τον τροπο μας να εκβιαζουμε με το ετσι θελω την αποκαλυψη μας

χαμογελο. κι απο δω.

Σικελια said...

je le préfère à l'inverse...
μέσα μας κρύβουμε μυριάδες μυστικά μονοπάτια που μας οδηγούν κάθε φορά όπου επιλέγουμε, συνειδητά και ασυνείδητα...

Anonymous said...

Φαντάστηκα ότι θα γυρνάς.
Να χαμογελάς :)

Σικελια said...

Το ένιωσα πως τριγυρνούσες εδώ...

Ένα χαμόγελο :)

Anonymous said...

"Κάθε ταξίδι
Εκκρίσεις σπάταλες
Ιδρώτας και αίμα
Ιχνογραφίες τραγικές
Πάνω σε πλάτες αφιλόξενες
Ανθρωποφάγων λεωφόρων

Σκύβω το κεφάλι
Μια μια τις ξανακολουθώ
Όχι γιατί μπορεί να με ζεστάνει
Ένα δωμάτιο
Μα να, σα φτάνω κάπου
Εκείνη μόνο τη στιγμή
Θαρρώ πως κρύβομαι"


Γιάννης Αγγελάκας
Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι.