Mare Nostrum

Έτσι ονόμαζαν οι Ρωμαίοι την Μεσόγειο, "θάλασσά μας". Το ίδιο όνομα διάλεξαν και οι Ισπανοί για τον Υπερ-Υπολογιστή που έστησαν στην Βαρκελώνη. Στεγάζεται σε ένα παλιό εκκλησάκι στο Πολυτεχνείο της Καταλωνίας και, παρ'οτι προσωπικά το βρίσκω αξιολάτρευτο, πρόκειται για έναν από τους ισχυρότερους υπερ-υπολογιστές του κόσμου. Με 20 ΤΒ RAM καταλαμβάνει την 1η θέση στην Ευρώπη και την 13η σε ολόκληρο τον κόσμο*. Οι δυνατότητές του απεριόριστες, ενώ η λίστα αναμονής για την διεξαγωγή ερευνών κυμαίνεται στους 4 μήνες.

Όχι δεν αποφάσισα να εισχωρήσω στον χώρο των (προσφιλών μου) κομπιουτεράδων. Μα όταν είδα προχτές το ρεπορτάζ ένιωσα υπερηφάνεια. Ήθελα να ψάξετε λοιπόν λίγο μόνοι σας τον μαγικό κόσμο των υπερ-υπολογιστών και να εκφράσω την έκπηξή μου για αυτό το πρωτοφανές συναίσθημα. Κρίμα που αγνοώ αντίστοιχα παραδείγματα για την Ελλάδα.

μια Ελληνίδα, ένας Δανός και ένα τραμ στην Ισπανία

ερώτηση: Πόσες είναι οι πιθανότητες να πηγαίνεις αμέριμνη με το τραμ (αντί για το όμορφό σου ποδηλατάκι), να χτυπήσει τηλέφωνο από Ελλάδα, να κάθεται λίγες θέσεις πιο κει ένας Δανός, να σηκωθεί, να σε πλησιάσει, να σου πει "Γεια σου!" με σπαστή προφορά, να αρχίσει να σου μιλάει για την Ελληνίδα που γνώρισε στην Καλαμάτα (στην Καλαμάτα;!;) και τον αγαπημένο της τραγουδιστή τον Ιωαννίδη και όλα αυτά σε απόσταση δύο στάσεων;

απάντηση: Ακριβώς όσες χρειάζονται για να σου δώσει το προσωπικό του email και να σου ζητήσει "Σε παρακαλώ..!" να του στείλεις ένα συγκεκριμένο τραγούδι που του θυμίζει εκείνη.

περπάτησα πάρα πολύ και τα φτερά μου τα'χω χάσει...


Κι εγώ που νόμιζα πως ήτανε (;) δικό μου...

Άστρα μη με μαλώνετε...

που πάλι εκρήγνυμαι. Που δεν δέχομαι ο αντρικός καημός να είναι αντρίκιος, παληκαρίσιος, με το κεφάλι ψηλά, αξιοσέβαστος από όλους. Και κάθε πίκρα ειπωμένη από γυναικείο στόμα να είναι μελό, ανάξια συγκίνησης και προσοχής, δραματουργική, χωρίς ψυχή και σθένος.
Όλη η εκτόνωση δική μου!

Paloma negra

-paloma negra-

Ya me canso de llorar y no amanece
Ya no sé si maldecirte o por ti rezar,
Tengo miedo de buscarte y de encontrarte
Donde me aseguran tus amigos que te vas.

Hay momentos en que quisiera mejor rajarme
Pa’ arrancarme ya los clavos de mi penar,
Pero mis ojos se mueren sin mirar tus ojos
Y mi cariño con la aurora te vuelve a esperar.

Y agarraste por tu cuenta la parranda,
Paloma negra, paloma negra, dónde dónde andarás?
Ya no juegues con mi honra parrandera,
Si tus caricias han de ser mías, de nadie más.

Y aunque te ame con locura ya no vuelvas,
Paloma negra eres la reja de un penal,
Quiero ser libre, vivir mi vida con quien yo quiera,
Dios, dame fuerzas, que me estoy muriendo por irlo a buscar.

Y agarraste por tu cuenta la parranda.