Thursday 31 May 2007

Τύλιξέ με στο πέπλο σου...

Θέλω να είναι καλοκαίρι, ενώ γύρω μας χειμώνας. Να ξαπλώσω σε νούφαρα. Οι παλάμες μου γροθιές, όπως μωρό παιδί. Παλ ηρεμία και σιγή. Να καθήσεις δίπλα μου. Το κορμί γυρμένο στον αγκώνα σου. Να κοιμάμαι και να με κοιτάς. Να ακούς την ανάσα μου. Δίχως όνειρα. Να νιώθω την σκέψη σου. Σαν ζεστή αγκαλιά.

9 comments:

ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ said...

Ακριβώς σαν "τη σκέψη που αισθάνεται"(Έλιοτ).

καλησπέρα.

Σικελια said...

Δεν θα τολμούσα ποτέ να κάνω τέτοια σύγκριση...
Πρέπει να διαβάσω και το δοκίμιο. Έχουν ξεπέσει στα χέρια μου μόνο συγκεκριμένα αποσπάσματα.

Καλημέρα από την ηλιόλουστη Valencia :)

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ said...

Μ' άρεσε. Μ' έφερε στη θάλασσα. (Στη θάλασσα μέσα μου). Μ' άρεσες. Σαν λέξεις λέω. Σαν αρμύρα.

Σικελια said...

Με ένιωσες. Σαν αρμύρα...

Ιωαννα said...

Δυο ανασες στ ακρα του οριζοντα .

εγραψες καπου..μεχρι να βγαλω την μαυριλα ....

σου γραφω ...ισαμε να βγουν τα χρωματα σε ταξη


Ιωαννα

Σικελια said...

Ιωάννα άσε τα χρώματα σε αταξία. Να παίξουν με τις μουσικές του μυαλού. Να μπορούν να τρυπώσουν από ανείπωτες χαραμάδες στα βάθη του είναι μας. Να χαϊδεύουν γλυκό φιλί τους λοβούς για γαλάζια όνειρα.

anima rana said...

μ'άρεσε γιατι ειχε νούφαρα και ένιωσα σαν αληθινό βατραχάκι, γαλήνιο, στη λιμνούλα του, με το ταίρι του.

Unknown said...

σαν ζεστή αγκαλιά, ακριβώς ;)

Σικελια said...

βατραχάκι μου γλυκό, το ήξερα πως θα νιώσεις την τρυφερή αγκαλιά από τα νουφαράκια μου ;)

πνευματάκι :) και σε σένα