Πέρασα θάλασσες. Λίμνες γαλαζοπράσινες. Σκαρφάλωσα σε απόκρημνα βουνά. Βούτηξα σε βάθρες με κρυστάλλινα νερά.
Κι όμως δεν κατάφερα να δύσω... Δεν κατάφερα να περάσω πιο πέρα...
Βρέθηκα στα ίδα μέρη πάνω από μια φορά.
Τι κι αν ύψωσα σημαίες? Κι αν υπέγραψα όρκους με αίμα?
Μέχρι να αλλάξω το βλέμμα μου. Μέχρι να βρω την σωστή τοποθέτηση. Θα επισκεφτώ ξανά και ξανά παλιά μονοπάτια. Θα κρατώ τρεμάμενο δαδί, μα λίγο θα με βοηθήσει να διακρίνω τα ψίχουλα που δεν τσιμπολόγησαν τα πουλιά.
"Δεν μπορείς να μάθεις να πετάς, πετώντας!"
***
Είμαι ερωτευμένη με έναν ουρανό. Με έναν ουρανό αλλοπρόσαλλο. Σύννεφα από μαλλί της γριάς, βιολετί. Σύννεφα ταξιδιάρικα. Μα σεμνά σαν χαμηλοβλεπούσα κοπελιά. Σε αγκαλιάζουν, πέπλο ηλιοφώτιστο. Τα εισπνέεις, πράσινη δροσιά.
Χτες το πρωί ένα αεροπλάνο απογειώθηκε. Το Σάββατο θα προσγειωθεί ένα άλλο.
Ζευγάρια που φεύγουνε. Ζευγάρια που έρχονται. Ζευγάρια που θα υπάρχουνε πάντα.
Γιατί η μελαγχολία να έχει χρώμα μπλε?
Γαβγίζουν για παρθενογέννεση δημιουργηκότητας. Αν άλλος ερωτεύτηκε πριν από εμένα, έχω δικαίωμα να ερωτευτώ?
Απλώνω το χέρι μου. Τα βλέφαρα κλειστά. Δακρυγόνα τριγύρω μου. Η ενέργεια με ξυπνά.
Φωτιά στροβιλίζει μέσα μου. Την αρπάζει ένας αστερίας και στο διάστημα πετάν.
3 comments:
Πώς αλλιώς μπορείς να μάθεις να πετάς παρά πετώντας;
ή τουλάχιστον αυτή είναι η δικαιολογία μου :-)
Τόσες μέρες μπαίνω και ξαναμπαίνω και το διαβάζω ξανά αυτό το ποστ. Κι οι σκέψεις που μου γεννα είναι τόσες πολλές που δεν μπορώ να τις συμμαζέψω σε ένα σχόλιο μέσα.Θα μπορούσα να πιαστώ από κάθε του πρόταση και να φτιάξω ολόκληρη ιστορία.
Μα δε θα πω τίποτα. Γιατί ό,τι κι αν πω κάτι θα αφήσω έξω, και είναι κρίμα. Όλα θα τα χωρέσω σε τρεις τελίτσες μέσα...
"Αυτός που μια μέρα θέλει να μάθει να πετά πρέπει πρώτα να μάθει να στέκεται και να περπατά και να τρέχει και να σκαρφαλώνει και να χορεύει". Αυτό λέει νεράιδά μου ο Νίτσε. Κι όσο κι αν με γοητεύει η επιθετική -όπως ονομάζω- μέθοδος, είναι πιο συνετό να χτίζεις κάτι βάζοντας πρώτα γερές βάσεις.
Καμιά φορά νομίζω πως το μυαλό μου είναι γεμάτο από πολλές τρεις τελίτσες 2 shots. Όποτε θελήσεις, μπορείς να χωρέσεις εδώ μέσα όσες ιστορίες θέλεις. Με χαρά θα τις φιλοξενήσω. Γι'αυτό τον άνοιξα αυτόν τον χώρο.
Post a Comment