Ταξίδεψα πάλι σήμερα.
Ήρθε ένα σύννεφο και με πήρε στη ράχη του. Με άρπαξε άξαφνα. Χωρίς προειδοποίηση. Κι έφυγε σαν κυνηγημένο. Πετάξαμε με ταχύτητα φωτός. Δεν έχω ανάμνηση από το ταξίδι. Τρόμαξα. Ένιωσα τον αέρα σαν όξινη βροχή στο πρόσωπό μου. Με γλύκανε. Σαν την άγρια καταιγίδα που ξεπλένει τις μουντζουρωμένες ψυχές.
Ανεβήκαμε ψηλά. Πολύ ψηλά. Περάσαμε όλα τα μικρά συννεφάκια. Περάσαμε κι αυτά τα πιο μεγάλα. Τα θυμωμένα, που είναι γεμάτα κεραυνούς. Και βρεθήκαμε πάνω από την Γη. Ισως να ήταν και άλλος πλανήτης. Έβλεπα μόνο αποχρώσεις του γκρι. Μα μύριζε τόσο οικείο.
Κι έμεινα εκεί. Να αιωρούμαι. Και να ακούω μουσικές.
Ήρθε ένα σύννεφο και με πήρε στη ράχη του. Με άρπαξε άξαφνα. Χωρίς προειδοποίηση. Κι έφυγε σαν κυνηγημένο. Πετάξαμε με ταχύτητα φωτός. Δεν έχω ανάμνηση από το ταξίδι. Τρόμαξα. Ένιωσα τον αέρα σαν όξινη βροχή στο πρόσωπό μου. Με γλύκανε. Σαν την άγρια καταιγίδα που ξεπλένει τις μουντζουρωμένες ψυχές.
Ανεβήκαμε ψηλά. Πολύ ψηλά. Περάσαμε όλα τα μικρά συννεφάκια. Περάσαμε κι αυτά τα πιο μεγάλα. Τα θυμωμένα, που είναι γεμάτα κεραυνούς. Και βρεθήκαμε πάνω από την Γη. Ισως να ήταν και άλλος πλανήτης. Έβλεπα μόνο αποχρώσεις του γκρι. Μα μύριζε τόσο οικείο.
Κι έμεινα εκεί. Να αιωρούμαι. Και να ακούω μουσικές.
4 comments:
πρόσεξε μην τρακάρεις το δικό μου σύννεφο και βρεθούμε και οι δύο χαλκομανία μετά... άκουσες το κομμάτι που προσφέρω;;;)
... όσο όσο φτάνει από μένα να γλιτώσω χεχεχε, είναι δωράκι για τις γιορτές που έρχονται ;)
Πολυ ωραιο το τραγουδι. Και για μια κλασσικα ανικανοποιητη γυναικα, τελειο ;) Αν και τωρα που το ξανασκεφτομαι, ολοι πρεπει να θετουμε υψηλους στοχους. Μπραβο μικρε μου!
Καπου εχασες την πρωτοτυπια σου ομως. Το ειδα να κυκλοφορει και αλλου. Μηπως να κανεις μια μηνυση προς παντος αγνωστου γιατι σε αντιγραφουν? χεχε!
το ότι με αντιγράφουν είναι κάτι το οποίο το χαίρομαι δις διότι τι είναι ο άνθρωπος αν δεν τον αντιγράφουν;;;)
Post a Comment