Monday, 14 November 2005

Arcoiris

Ειμαι εδω.
Το εδω ειναι καθε φορα εκει που βρισκομαι.
Ειμαι εγω.
Με τα χιλια προσωπα και πτυχες που κρυβω μεσα μου.
Περπατω σε ενα μονοπατι.
Καθε μερα οριζω απο την αρχη την κατευθυνση του.
Εχω την δυναμη.
Γιατι ποτε δεν εμαθα να εγκαταλειπω.
Και χαμογελαω.

7 comments:

dim said...

Γειά. Τι σημαίνει ο τίτλος;

Σικελια said...

Καλησπερα! Μου αρεσουν τα σχολια σου caffegreco. Παντα η ιδια απορια. :pp
Arcoiris = Ουρανιο τοξο

Anonymous said...

σου στέλνω το πιο καλό μου χαμόγελο, καλώς σε βρήκα ;)

Σικελια said...

Καλη σου μερα street spirit!
Καλως βρεθηκαμε ;)

Thrasos said...

τσουτσουμπλούτσου τσουπ να 'με και εγω, δεν εχασα τιποτα? Κελλυ μόλις κατασχεθηκαν οι στιχοι σου ,και πανε κουτουρου στον κολλητο μου τον φοίβο,γιου νοου ουστεδ σαβε,κουάλιτη Θαλιδαδ. ετοιμασου να τους ακουσεις στην καλύτερη απο καμιά Ζηνα.Πως νιώθεις; Χειροτερα απο τον Μποντλέρ; Γι'αυτο είμαστε εδω :p

Anonymous said...

Διαβάζοντας το blog σου μου ήρθε στο μυαλό ένα τραγούδι από διάφανα κρίνα ,'ετσι χωρίς αιτία :

"Ζητάω βοήθεια απ' τα ανήμπορα χέρια
που οδηγούν στην αγάπη και τον τρόμο
πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο
και ψάχνεις το φώς μου σε σβησμένα αστέρια..."

Σικελια said...

Θρασουλη παντα ετοιμος να με στηριξεις βλεπω. Να`σαι καλα βρε! Ευτυχως δηλαδη που το ειδα με καθυστερηση και εχει βελτιωθει η ψυχολογια μου. :pp

Ανωνυμε περιεργη η επιλογη σου. Αν και μονο ενα πολυ μικρο κομματι με αντιπροσωπευει:
"..νιωθω να προχωραω μπροστα
μα παντα φτανω πισω
κι αυτη η αληθεια με σκοτωνει.."
By the way, την επομενη φορα περιμενω ενα σχολιο με το ονομα σου. ;)