Wednesday, 2 February 2011

mis noches sin ti

Είναι μέρες που είναι αδιάφορες
Και είναι μέρες που δεν περνάνε καθόλου
Μα είναι οι νύχτες αυτές που με καθηλώνουν

Συντροφιά με μουσικές
Παρέα με αδυσώπητες σκέψεις
Επαναλβάνονται μέσα μου χαμόγελα και λέξεις

Αγκαλιά με ένα κρασί
Στο κορμί μου η βροχή να τρέχει
Το κρεβάτι έρημο άλλο δεν αντέχει

Αναζητώ το βλέμμα σου
Τον τελευταίο ψίθυρο το βράδυ
Βλέπω μορφές κι αγγίγματα μέσα στο σκοτάδι

Είναι μέρες που είναι αδιάφορες
Και είναι μέρες που δεν περνάνε καθόλου
Μα είναι οι νύχτες αυτές που με καθηλώνουν

2 comments:

Agrampeli said...

Καταπληκτικό!!!
Πολλές φορές το εχω αισθανθεί... και να σου πω την αλήθεια τελευταία, είμαι σε μια συνεχή τέτοια φάση, έχει γινει πια ενα με μένα που πολλές πιάνω τον εαυτό μου να την αποζητάει... τα βράδια...
Να σαι καλά

Σικελια said...

Αφού με νιώθεις δεν έχω κάτι άλλο να πω.
Σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια. :)