Σε ονειρεύτηκα χτες το βράδυ. Ήρθες εκεί που κοιμόμουν και άπλωσες λαίμαργα τα χέρια σου πάνω μου. Με βασανιστικά φιλιά και ερωτικά ψιθυρίσματα. Ξύπνησε το κορμάκι μου. Έβαλε την αγαπημένη σου φορεσιά και λυκνίστηκε σε αργούς ρυθμούς για να σε σαγηνεύσει. Μύρισε έρωτα και πόθο. Απαλό και σαρκώδες σαν κρινάκι στην πρωινή δροσιά. Έτοιμο να σε υποδεχτεί. Καλωσορίζοντας την πολυπόθητη λεηλασία. Έβαλα βαθιά το χέρι μέσα μου να ξεθάψω τους θησαυρούς που σου ανήκουν. Δάκρυσα, δεν ήσουν εκεί να γευτείς την νίκη.
Σε ονειρεύτηκα χτες το βράδυ. Και ξύπνησα με μια ανικανοποίητη πείνα. Έλα στα αλήθεια την επόμενη φορά.
Saturday, 10 July 2010
κάλεσμα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
OK
"Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω?" Μόνο να φεύγουν μπορούν.
Όλα είναι θέμα συγχρονισμού ξωτικό. Νομίζω. Θα έρθουν όταν τα θέλω περπατήσουν το ίδιο μονοπάτι. Ελπίζω...
Θρασούλη πάλι εκφράστηκες με αυτόν τον μοναδικό σου τρόπο βλέπω. ;)
Πολύ θα ήθελα να ήμουν ο ...αποδέκτης! :-)
Πολύ τολμηρό σε βρίσκω Eπίκουρε.
Post a Comment