Thursday, 11 March 2010

- waiting for me -

Πήρα μολύβι και χαρτί. Να διώξω τους δαίμονες που έβαλα στο κεφάλι μου. Κι άνοιξε το τετράδιο σε μια σελίδα γεμάτη όνειρα. Κι έγινε πιο μεγάλη ακόμα η ανάγκη μου.

Έφερα μπρος μου έναν θολωμένο καθρέφτη. Έφτυσα πάνω του φόβους, ανασφάλειες και θυμό. Μάταια περίμενα απάντηση. Ξέχασα στο ίδαλμά μου το δικό σου προσωπείο και δεν μπόρεσα τι είναι πίσω του να δω.

Κοιτάζω μπροστά με ένα τραύμα απ'το χθες χαραγμένο στο βλέμμα μου. Ακούω σιωπή στην πιο πολύβοη πόλη. Κραυγές κάνουν ηχώ στον ιστό που ονόμασα δέρμα μου.

Δεν πονάει το όνειρο που δεν κατάφερα να κυνηγήσω.
Πονάει το όνειρο που κάθε μέρα πολεμώ.

No comments: