Πρόσφατα μια μικρή μου φίλη μού αποκάλυψε την τελευταία της φιλοσοφική ανακάλυψη: Όσα περισσότερα πράγματα κάνει κανείς τόσο λιγότερο ελεύθερο χρόνο έχει για να σκέφτεται.
Από την στιγμή, λοιπόν, που έκανε αυτόν τον συσχετισμό στο μυαλό της, αγχώθηκε. Καταπιάνεται συνέχεια με διάφορα που καταβροχθίζουν τις μέρες της. Τελικά, αποφάσισε να ελαττώσει τις δραστηριότητές της και προχτές μου ανακοίνωσε χαρούμενη πως πέρασε 1 ολόκληρη ώρα δίπλα στο παράθυρό της ακούγοντας μονάχα τα πουλιά.
Μα είναι η δράση που κρατάει ξύπνιο το μυαλό. Η συναναστροφή με κόσμο -ανόμοιο, αν γίνεται, από εμάς- η τριβή με τα μικρά και μεγάλα καθημερινά γεγονότα, η επίσκεψη σε μέρη πρωτόγνωρα.
Παραθέτω εδώ δύο μικρά κάτι από τα "κάνω" μου, που τρέφουν παράλληλα το μυαλό μου και πυροδοτούν μυριάδες σκέψεις. Η προσωπική μου χρυσή τομή. Για να έχω κάτι να σκέφτομαι στην διαδρομή για την δουλειά.
Home: Μια ταινία που χορταίνει τα μάτια με όμορφη ασχήμια.
Αξίζει επίσης να ξεφυλλίσετε το βιβλίο του Yann Arthus-Bertrand "Earth from Above" με τις αντίστοιχες φωτογραφίες.
TED: Γιατί μια ομιλία την ημέρα την άγνοια την κάνει πέρα.
Και απαντώ μόνη μου: To do (!) συλλογιζόμενη.
