true or myth?

Northrop Frye claims that 'myth is the imitation of actions near or at the conceivable limits of desire', in a space where the human encounters the divine.*

Given that - when in love - we tend to idealize the other and worship him/her as our own private god, should love be considered a myth?

1. Anatomy of Criticism: Four Essays (Princeton, 1957), p. 136

free as a bird

quiero volar...
quitar las alas prestadas...
utilizar mi alma como turbina... y volar!
sobre lagos, valles, océanos...
llegar a las nubes... y respirar!

Της Κυδωνίας εφύσηξε αέρας

Γονυπετής
Σε καλυμένο με δρόσο λιβάδι
Στεφανώνομαι άνθη κερασιάς

Οικτηρώ τις άτεκνες σκέψεις
Τον νου που - αλοίμονο -
στα ουράνια δε φτάνει

Ως άλλη Λήδα
Αναζητώ τον Κύκνο
Σαν απλώσει δίχτυα μοναξιάς

Χαμογελώ σε αγέννητες Ελένες
Τίκτω τον φθόνο
Σημαία ο άνανδρος να κάνει

Αρχαίους προγόνους επικαλούμαι
Μύρτα και μέλι το πρόσφορο
Ρακή στο όρος Ίδη

Τοξοβόλοι, λυράρηδες, ριζίτες
Μάχονται πλάι μου
Στης ελπίδας το παιχνίδι

Σήμα τέλους

- Είσαι ανυπόφορο πλάσμα.
- Είμαι!
- Δε γίνεται να κάνεις πάντα του κεφαλιού σου.
- Δε γίνεται...
- ...
- ...
- (καφές, τσιγάρο, βλέμμα στον υπολογιστή)
- Είδα το The wind that shakes the barley πάλι χτες...
- Πλάνταξες ξανά στο κλάμα;
- Μόνο που το σκέφτομαι... Ο κόσμος... Ο εξαναγκασμός... Τα δυο αδέρφια...
- Meine kleine Prinzessin beunruhigen Sie nicht!


[Ωχ! Τι έγινε τώρα ρε γμτ; Πώς μπλέχτηκαν πάλι έτσι τα όνειρα; Ηλίθιο κεφάλι!! Και σου έχω πει "Μην σκέφτεσαι!!"...
Να είχαμε και λίγο ποπ-κορν τουλάχιστον... Έτσι θα την βγάλουμε κι απόψε;]