Sunday 23 November 2008

The quest

Συνωστίζονται σε μικρά και πιο μικρά γραφεία. Σε όλο και πιο αχανείς πόλεις. Τα φώτα στους ουρανοξύστες μοιάζουν λαμπάκια σε χριστουγενιάτικο δέντρο. Μυρίζει γιορτές η πόλη. Μυρίζει γιορτές και αναμονή. Ανοίγουν και κλείνουν πόρτες. Κλείνουν και αφήνουν έξω τους πιο μικρούς. Όσους δεν φτάνουν να διασχίσουν το βαθύ χώρισμα. Μένουν έξω και ανεβαίνουν σε

λεωφορεία. Ανεβαίνουν σε λεωφορεία, κατεβαίνουν από τραίνα, μπαίνουν σε μαγαζιά. Χάνονται σε λαβυρινθοειδείς διαδρόμους, χώνονται σε καλάθια προσφορών, χαζεύουν λαμπυρίζουσες βιτρίνες. Τα προβλήματα ξεχνιούνται, οι σκέψεις εξατμίζονται. Υπάρχει κάτι για όλους. Η αναζήτηση δεν παύει.

2 comments:

Manos said...

πράγματι, οι γιορτές εν σοφία τοποθετήθηκαν στον ετήσιο κύκλο. Πάνω που ξεκινάς να σκέφτεσαι τι γίνεται στη ζωή σου, έρχονται τα Χριστούγεννα, μετά το Πάσχα, και μετά πας διακοπές.. Full πρόγραμμα. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί πηγαίνουμε κατά διαόλου..

Σικελια said...

Κάποιος μας παρομοίασε με τα έντομα. Θαμπωνόμαστε από τα φώτα και τα χρώματα και αποσυντονιζόμαστε.