Με άμμο σχεδιάζω τους γαλαξίες μου

Το πράσινο που ένωνε τα φεγγάρια με τον ήλιο μου διασπάστηκε. Ένα αστέρι κύλησε στο πεζοδρόμιο. Βορά στις πατούσες καλλωπισμένου σκύλου. Ανάσα που φράκαρε και δεν κατεβαίνει.

Μικρό διάλειμμα για διαφημίσεις.

Σιωπή ĸι αδιαφορία

Τόση πείνα. Φτώχεια. Κρύο και καυτός ήλιος. Μοναξιά. Πόνος. Δάκρυα. Μαρασμός. Ψύχρα από τα μέσα μας. Άμμος στα μάτια σου. Τα πάντα ψεύτικα. Παιδιά και ενήλικοι. Ντροπή. Φόβος. Σιωπή στην πολυκοσμία. Κενό. Βία. Εξουσία ηλιθίων. Το χτες και το σήμερα. Ελπίδα ξεκρέμαστη. Λουλούδι στην έρημο.

Χορός τρελών ως το ξημέρωμα.

Εγώ εδώ. Στέκομαι εδώ. Στη ζέστη του δωματίου μου. Σε διαβάζω. Σε βλέπω στην τηλεόραση. Δακρύζω και σε ξεχνάω. Πονάω. Θυμώνω. Κρίνω. Αγανακτώ. Οργανώνω επαναστάσεις στη σκέψη μου. Πληκτρολογώ λέξεις ανούσιες για να εξαγνιστώ. Υποκρίνομαι με την έγνοια μου και αδρανώ.

Πίνω την coca cola μου.

Καληνύχτα ανθρωπιά μου. Πολύ έλαμψες για σήμερα.