Friday 18 August 2006

Περί palomas...

Πόσο μακριά είμαστε από την τρέλα? Ποια λεπτή γραμμή μου δίνει τον τίτλο του υγιούς πνευματικά ατόμου? Γιατί περιθωριοποιούμε τους τρελούς αλλά αφήνουμε "αδέσποτους" όλους τους ρατσιστές, βιαστές ψυχών και ηδονοβλεψίες πόνου? Πόσα χρόνια, μήνες, μέρες, ώρες μοναξιάς θα χρειαστούν για να βρεθώ σε ένα δρόμο μιλώντας σε κάποιον άγνωστο για δολοπλόκα περιστέρια? Αν ζω στον δικό μου παράλληλο κόσμο αλλά είμαι ευτυχισμένη, γιατί οι υπόλοιποι νιώθουν λύπηση για εμένα?

Δεν ξέρω αν θα άντεχα το βάρος της πλήρους και απόλυτης γνώσης...

2 comments:

anima rana said...

Ζήσε στο παράλληλο σύμπαν σου και μη βγεις ποτέ από εκεί. Είσαι τυχερή, να το ξέρεις. Λίγοι καιεκλεκτοί βλέπουν αυτά που οι άλλοι αγνοούν..

Σικελια said...

Καλημέρα anima ;)
Ευτυχώς ή δυστυχώς ζω στον ίδιο χρονοχώρο με την πλειοψηφία των ανθρώπων. Οι ερωτήσεις σε πρώτο ενικό ήταν μόνο ένας τρόπος έκφρασης. Λες να είναι προφητικός...?