Saturday 5 August 2006


όλες μου οι σκέψεις είναι εκεί μέσα
όνειρα... φόβοι... ελπίδες...
και η καρδιά μου εκεί μέσα είναι εγκλωβισμένη

5 comments:

anima rana said...

Ελπίζω να είναι εγκλωβισμένη σε γαλανή και ήρεμη θάλασσα κι όχι σε θολή φουρτουνιασμένη.

Σικελια said...

:) Πόσο μου αρέσει όταν είναι γαλανή!! Χάνομαι στο χρώμα της...
Ατίθασο θηλυκό όμως η θάλασσα.
Πάντα ό,τι μας γοητεύει περισσότερο δεν είναι αυτό που μας δυσκολεύει?

anima rana said...

Γενικότερα είμαστε πλάσματα που πάμε γυρεύοντας να θέλουμε αυτά που δεν μπορούμε εύκολα να έχουμε. Είμαι μία σπό τις χαρές της ζωής, υποθέτω.

Σικελια said...

Ξέρεις τι λένε: γλώσσα λανθάνουσα... "Είμαι μια από τις χαρές της ζωής"!!! χεχε! Μπορεί και να είναι σωστό, γιατί όταν το είδα χαμογέλασα. Θα έπινα ευχαρίστως τώρα στην υγειά των μικρών λεπτομερειών που αλλάζουν τα πάντα ;) Θα μου κάνεις παρέα?

anima rana said...

χμ.. ε δεν θα έλεγα ότι εγώ προσωπικά είμαι μια από τις χαρές της ζωής, μάλλον η ζωή είναι μια απ'τις χαρές μου. Αντε, στην υγειά μας!