Αν ήταν οι λέξεις όσα πρόσωπα ντύθηκαν, θα στις έλεγα νομίζεις;
Δεν είμαι εδώ για να παραφουσκώσω το ατροφικό μυαλό σου.
Την ψευδαίσθηση του νοήματος προσπαθώ να διατηρήσω.
Συμβιβασμένο σε εκκόλαψαν. Συνυπογράφεις κάθε λαιμητόμο.
Σειρήνες και ηλεκτροφόρα καλώδια θα ήθελα να προσφέρω.
Μα γίνεται την νοοτροπία του μυρμηγκιού να αποβάλλεις;
Saturday, 28 February 2009
Η μεγάλη έξοδος
Έμεινε μετέωρη η σκέψη
Κάτω από τα φώτα που τρεμοσβήνουν
Στο μάτι του κυκλώνα
Με θέα ένα ποδοπατημένο όνειρο
Κατά μήκος του μαύρου ποταμού
Εισέβαλαν οι βάρβαροι
Στο φως του σαρακοφαγωμένου ήλιου
Χειραψία με τον διάβολο
Μπλέχτηκε το χτες με το ψέμα
Σε ακοίμητη υποκρισία
Στο βλέμμα νεκρού ιππότη
Παύση κάθε τελετουργίας
Αναλφάβητα συντάχτηκαν τα δέντρα
Εξοστρακισμός στην χώρα της υπόσχεσης
Έμεινε μετέωρη η σκέψη
Thursday, 26 February 2009
Μαύρο
Εγκλωβισμένος σε ένα δωμάτιο δίχως τοίχους. Δέσμιος του χρόνου που διαθλάται στο άπειρο αν πάψεις να τον μετράς. Οι μεγάλοι συγγραφείς σε καρφώνουν στα μάτια, μα δεν διαπερνούν την παγωμένη ασπίδα που σε περικλείει. Σκόρπισαν τα όνειρα και γίνηκαν χνούδι σε μαύρο κουστούμι. Ο φόβος και ο πόνος παιδιά σου, τα τρέφεις με ψέματα για να μη σε αφήσουνε μόνο. Σκοτεινιάζει όταν το φως γεμίζει τον χώρο. Τα πρωινά τιτιβίσματα που σε βρίσκουν με ορθάνοιχτα μάτια θαρρείς προϋπαντούν το ξημέρωμα, μα οι λέξεις φρακάρουν στο υποσυνείδητο και δεν γίνονται συνομιλία.
Thursday, 19 February 2009
we're being watched
Μας παρακολουθούν. Μας κοιτούν πίσω από κάμερες. Διαβάζουν σιωπηλά τα γραπτά μας αποκερματίζοντας κάθε λέξη για κωδικοποιημένες έννοιες. Εξετάζουν λαθραία τις φωτογραφίες που κοινοποιήσαμε στους φίλους μας. Ακούν στην επανάληψη τα τραγούδια μας για κρυφά μηνύματα. Προσπαθούν να υποκλέψουν κάθε μας σκέψη και συναίσθημα για να έχουν ολοκληρωμένη εικόνα. Μπορεί να μας ξέρουν καλύτερα από τον φίλο με τον οποίο πήγαμε για καφέ σήμερα. Σίγουρα γνωρίζουν τα θέλω και τα πιστεύω μας καλύτερα από το γκομενάκι που βρέθηκε απροειδοποίητα στο κρεβάτι μας. Μα δεν ειναι κάποιος για να εμπιστευτούμε τους φόβους μας. Αν απλώσουμε το χέρι μας σε στιγμή αδυναμίας θα τρέξουν γρήγορα στην τεχνολογικά άριστη μπουρμπουλήθρα τους και θα αρνηθούν σιωπηρά την ύπαρξή τους. Δεν θα απαντήσουν σε τηλέφωνα γιατί η φωνή θα τους έκανε αληθινούς. Δεν θα μας προσφέρουν λόγο παρηγοριάς κι ας μας βλέπουν όταν κλαίμε. Δεν θα κάνουν τίποτα που να προδίδει την παρουσίας τους. Θα μείνουν να μας παρακολουθούν. Αρνούμενοι πως υπήρξαν ποτέ. Μέχρι οι δικές τους ανάγκες να υπερνικήσουν και να κάνουν την θανατηφόρα εμφάνιση.
Wednesday, 11 February 2009
Όχι άλλες λέξεις
Νομίζεις με φοβίζουν τα λόγια σου; Πιστεύεις θα με καταστρέψει η δακρύβρεχτη σιωπή σου; Είμαι η θάλασσα που γίνεται σύννεφο και σε αγκαλιάζει σαν πρωινή πάχνη. Αποζητώ να εκβάλλεις αγριάδα μέσα μου, να φουρτουνιάσω και με την μορφή κύματος να ταξιδέψω.
Tuesday, 10 February 2009
rainy soul
Να ακούω την βροχή. Να βλέπω την πόλη από ψηλά.
Να παρατηρώ το μικρό ανθρωπάκι να σκαρφαλώνει το φωτεινό δίχτυ.
my home ghost - husky rescue
Sunday, 8 February 2009
Tuesday, 3 February 2009
Καθάρια πνοή
Δρόσισε λίγο εδώ. Αλάφρυνε και ο βηματισμός. Λευκές νύχτες, λευκοί δρόμοι, λευκές σκέψεις. Έγινε και η μουσική πιο αιθέρια. Φόρεσε σκούφο από την Ισπανία και έπαιξε με τις νιφάδες. Porque el fugitivo ha escapado de su destino.
Η τελευταία μου ανακάλυψη: La memoria από τον Depedro (εις διπλούν γιατί βρήκα το video clip ενδιαφέρον). Δεν "ακούγεται" σαν τον Φοίβο Δεληβοριά;