Είναι κακός σύμβουλος ο φόβος. Ειδικά όταν φωλιάζει στις ψυχές απαίδευτων και απόλυτων ανθρώπων. Πιο πολύ με θλίβει όμως όταν τον συναντάω σε άτομα μορφωμένα ή του δικού μου περιβάλλοντος.
Wednesday 26 July 2006
Monday 10 July 2006
Τώρα που την εγκαταλείπω...
την επισκέπτομαι ακόμα πιο συχνά. Ιδίως το βράδυ.
![](http://photos1.blogger.com/blogger/4071/1624/320/arena.jpg)
κοιτάζοντας το φεγγάρι,
![](http://photos1.blogger.com/blogger/4071/1624/320/laluna.jpg)
κατασκοπεύοντας ζευγάρια που ψαρεύουν,
![](http://photos1.blogger.com/blogger/4071/1624/320/pareja.jpg)
κάνοντας πικ-νικ με φίλους,
![](http://photos1.blogger.com/blogger/4071/1624/320/pic%20nic.jpg)
αφήνοντας το βλέμμα και την σκέψη μου να ταξιδέψουν...
![](http://photos1.blogger.com/blogger/4071/1624/320/socorristas.jpg)
Αυτός θα είναι ο πιο δύσκλος αποχαιρετισμός από όλους.
Όσο κι αν είσαι κοντά, ποτέ ξανά δεν θα είσαι δική μου. Μόνο μέσα στις αναμνήσεις μου θα μου χαρίζεις την αγκαλιά σου.
Friday 7 July 2006
Como la luz
καλή παρέα, ένα tinto de verano, βόλτα στην ακρογιαλιά και η ψυχή σου ξεπλένεται από τα άγχη ενώ αναπολείς τα καλοκαίρια που έτρεχες πιτσιρικάκι ξυπόλητο στην αυλή και τους δρόμους παίζοντας την ρόδα
Subscribe to:
Posts (Atom)