σε αντιδιαμετρική απόσταση απ'το κοντά μου

Κάθησα σε ένα παγκάκι. Σε μια άγνωστη πόλη. Εισβάλλοντας αδιάκριτα στο άσπιλο των ιδιοκτητών του.

Ξεφύλλισα το βιβλίο της ζωής μου. Διαβάζοντας λαίμαργα. Κι άλλοτε καρτερικά. Επαναλαμβάνοντας συνωμοτικά μικρές λέξεις και σημεία στίξης.
Αναμάσησα το χτες. Σαν τυχαίος αναγνώστης που ερμηνεύει κάθε ιστορία σύμφωνα με τα θέλω του.
Δεν το κοίταξα κατάματα. Για να μην σπάσει ο καθρέφτης από το ψέμα μου.
Μέσα από βιτρίνες έψαξα το βλέμμα μου. Φοβήθηκα και δεν το αντίκρισα.
Γύρισα την ταινία ακόμα πιο πίσω. Λίγο πριν την αρχή του τίποτα. Κόλησε ο ιμάντας και αρνήθηκε την καθαρότητα. Μικρός οικοιοθελής καταρράκτης στον αμφιβληστροειδή μου.
Περίμενα τα φύλλα να σκεπάσουν τα λόγια μου,
κι έγινα αέρινη.