Saturday 24 November 2007

granada desparramada por el suelo

Una rosa clavada en mi pared,
castigando borrascosos pensamientos.
El corazón sangrando abundante amarillo;
lágrimas encarceladas en ojos de cristal,
por fingirse serenidad en pleno tormenta.

Cambio mi habla para esconderme;
para ocultar el llanto de mi alma.
N i e g o florecer en esta tierra de mentiras
que mis uñas cultivaron desde hace tiempo.
N i e g o decirte del desierto de mis sueños,
por esperar merecerte otra vez.

2 comments:

Unknown said...

θα ήθελα να μπορούσα να καταλάβω αλλά δυστυχώς αδυνατό, πάντως νομίζω ότι καλά τα λες ;)

Σικελια said...

χαχαχα! ευχαριστώ για την υποστήριξη πάντως ;)