Tuesday 5 May 2009

closer

Έτυχε να την δω πάλι απόψε. Ένας φίλος μού την πέρασε σε ένα πακέτο με γραμμένα DVD. Θυμόμουν πως μου είχε αρέσει. Ήδη την είχα δει πάνω από μία φορές. Τυχαία πάλι. Ήταν περισσότερο η αδυναμία μου για τον Jude Law που με ώθησε να πατήσω σήμερα το play. South-Londoner εξάλλου κι αυτός, σαν κι εμένα πλέον, κρατάει στοιχεία από το βρεττανικό στυλ που με γοητεύουν. Ανυπομονώ να τον δω σε λίγες εβδομάδες στο Donmar West End στον ρόλο του Άμλετ.

Έβαλα στο iTunes ό,τι κομμάτι του Damien Rice έχω να παίζει κι αφαιρέθηκα σε μικρές φράσεις της ταινίας. Σαν σε θέμα έκθεσης καλλίγραφα γραμμένο στον πίνακα με κιμωλία.

Λίγο μετά την γνωριμία τους...
J.L.: Well, you left him like that?
N.P.: It's the only way to leave. "I don't love you anymore. Goodbye."
J.L.: Supposing you do still love them...
N.P.: You don't leave.
J:L.: You never left someone you still loved?
N.P.: No.
Βαρύγδουπες, εντυπωσιακές κουβέντες. Πόσο εύκολο είναι να φύγεις όταν δεν αγαπάς κάποιον. Όταν αγαπάς... Όταν αγαπάς, μπορείς να φύγεις;

Λίγο πριν το τέλος...
J.L.: When I get back, please tell me the truth.
N.P.: Why?
J.L.: Because I'm addicted to it. Because without it we're animals.
Είναι η αλήθεια που μας ξεχωρίζει από τα ζώα; Δεν αμφισβητώ την δύναμή της. Μα δεν είναι η αλήθεια ικανή να μας μετατρέψει σε ζώα; Ποιος είναι σίγουρος πως μπορεί να αντέξει τόση αλήθεια;

*Closer (2004): A film directed by Mike Nichols with Julia Roberts, Natalie Portman, Jude Law and Clive Owen.

4 comments:

τέλσον said...

sleuth?

Σικελια said...

Εκπληκτικοί και οι δύο! Την απόλαυσα από το πρώτο πλάνο. Υπέροχη σκηνοθεσία. :)

ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ said...

Μη ρωτάς. Όταν αγαπάς δεν μπορείς να πας πουθενά. ΠΟΥΘΕΝΑ. Απάντηση χωρίς ερώτηση. Μόνο όταν κλείνεις τους λογαριασμούς σου φεύγεις.

Σικελια said...

Προβατάκι το σκέφτομαι μέρες... Ακόμα κι αν φύγεις όταν κλείσεις τους λογριασμούς σου, "φεύγεις" ποτέ; Ή μένει η ψυχή σου πίσω;