Τίποτα δεν χωράει σε λέξεις
Ούτε μια τόση δα σκέψη
Ούτε ένα συναίσθημα
Τα πάντα αισθήσεις και βλέμματα
Είμαι θάλασσα... Θάλασσα που ταξιδεύει.., σκάει στα βράχια.., γίνεται σύννεφο.., ξαναγεννιέται. Γαλήνια.., φουρτουνιασμένη.., παιχνιδιάρικη... Κάνω βουτιά στα δικά μου νερά.., ενώνομαι με πελάγη.., υποδέχομαι πεισματάρικα ποτάμια.., συνομιλώ με τον ουρανό.., κοιτώ μέσα μου και ονειρεύομαι...
6 comments:
σαν λύτρωση η αλήθεια των λέξεων ξεκλείδωσαν το ναρκωμένο βλέμμα μου.
σιωπή.
i feel.
Καλύτερα δεν είναι έτσι;
Θα αντιπαραθέσω το εξής αγαπημενο :
Μου αρεσει αμα σωπαινεις,επειδη στεκεις εκει σαν απουσια κι ενω μεν απο τα περατα με ακους,η φωνη μου εμενα δεν σε φτανει... P. Neruda
Καλό και όμορφο σου βράδυ..
Νιώθω μαζί σου efoudi.
gasireu σίγουρα πιο αληθινά, πιο "όλα".
MariStella βρήκες ευαίσθητη χορδή, Neruda. Καλό και δημιουργικό βράδυ και σε εσένα :)
Χρησιμοποίησες 18 λέξεις, αλλά όλα χώρεσαν... Ή τουλάχιστον ήταν ο τρόπος σου για να μπορέσεις να μας τα δώσεις όλα...
Έχεις τον τρόπο σου προβατάκι να με νιώθεις...
Post a Comment