Σε κοιτάζω στα μάτια και βλέπω την θλίψη που
διάβαζα μέχρι χτες στην ψυχή σου. Ποτίζει μάτια
μου ο πόνος. Ποτίζει και γίνεται συνήθεια.
Thursday, 10 December 2009
à une inconnue
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Είμαι θάλασσα... Θάλασσα που ταξιδεύει.., σκάει στα βράχια.., γίνεται σύννεφο.., ξαναγεννιέται. Γαλήνια.., φουρτουνιασμένη.., παιχνιδιάρικη... Κάνω βουτιά στα δικά μου νερά.., ενώνομαι με πελάγη.., υποδέχομαι πεισματάρικα ποτάμια.., συνομιλώ με τον ουρανό.., κοιτώ μέσα μου και ονειρεύομαι...
Σε κοιτάζω στα μάτια και βλέπω την θλίψη που
διάβαζα μέχρι χτες στην ψυχή σου. Ποτίζει μάτια
μου ο πόνος. Ποτίζει και γίνεται συνήθεια.
3 comments:
Όμορφο και εύστοχο...
κλαπ κλαπ!
hopkins :)
Θράσο τιμή μου! (μετά βαθιάς υποκλίσεως :p)
Post a Comment