κύματα σε νηνεμία

Έμπλεξαν οι σιωπές... Έπεσε ο ένας στίχος πάνω στον άλλον... Τα χαμόγελα έμειναν να κοιτάζονται αντικριστά... Ποιος θα κάνει πίσω πρώτος; Ποιος θα απλώσει το χέρι χωρίς να δειλιάσει;

Η μικρή νεράιδα στροβίλισε γύρω από το καθιστό σκυλάκι... Του χάρισε παιχνιδιάρικα γελάκια... Σπινθηροβόλησαν τα μάτια του... Ύστερα φτερούγισε μακριά... Ήταν όνειρο; Ένα γλυκό παραμύθι;

Ανέβηκε η θάλασσα σε ένα ψηλό βουνό... Κατάπιε λόγγους και φαράγγια ξερά... Ζητιάνεψε κι άλλο γαλάζιο από τον ουρανό... Έτοιμος για την βουτιά από ψηλά; Έτοιμη να αντικρίσεις τον βυθό;

Θέλω να έρθεις να μυρίσεις το νυχτολούλουδο που ανθίζει στην ψυχή μου...