γέμισε το κουβάρι του μυαλού μου μουσικές

Εμένα η πίκρα μου έγινε τραγούδι

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει

Έκανα δρόμο να σε δω μα δεν σε βρήκα
Στέκω στις μύτες των ποδιών μα δεν σε φτάνω

Σαν θολή εικόνα, σαν τον ήλιο του χειμώνα
Οι συνήθειες που ξορκίζω και τα πρέπει που μισώ

Με βρήκε απροετοίμαστο

Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα
έρημος φάρος πάνω σε βράχια φαγωμένα
να 'χε χρόνια να περάσει από μπροστά μου το καράβι
μα εγώ να αναβοσβήνω κάθε βράδυ

Δεν απορώ ούτε καταλαβαίνω
πώς συνεχίζω με όλα αυτά

Φως

Πάντα το μυαλό μου τρέχει

Έτσι η ψυχή μου αντέχει