Έχω ακούσει κατά καιρούς γυναίκες να δηλώνουν πως θα προτιμούσαν να είναι άντρες. Κάθε μια για τους δικούς της λόγους. Εμένα, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό. Αν και καμιά φορά σκέφτομαι πως παρουσιάζω στοιχεία εξ αιτίας των οποίων συχνά κατηγορούμε τους άντρες.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω ορθώς τον διαχωρισμό μεταξύ ασθενούς και δυνατού φύλου. Δεν ξέρω πού πραγματικά είμαστε δυνατές οι γυναίκες και πού σταματά η αδυναμία των αντρών. Ίσως φταίει που εξ αρχής τα καλούπια μού φαίνονται πολύ άβολα.
Μα δεν δυσκολεύομαι να εντοπίσω το αδύναμό μας σημείο. Ξεκινάει ακριβώς την στιγμή που θα μας πλησιάσει στις τρεις η ώρα το πρωί εκείνος ο τρελός -αθώος ή επικίνδυνος- τύπος και δεν θα ξέρουμε πού να στραφούμε.
Αναρωτιέμαι, οι άντρες νιώθουν ποτέ φόβο;
2 comments:
ως άντρας, θα αντέστρεφα την ερώτηση: υπάρχει κάποια στιγμή που δεν νιώθουμε φόβο;
.. ξέρουμε όμως σίγουρα να τον καμουφλάρουμε καλά. Call it evolution?
Υποθέτω ότι κάθε φόβος είναι διαφορετικός. Το καλά κρυμένο μυστικό των αντρών...
Μα νομίζω πως θα προτιμούσα την εκδοχή όπου οι άντρες δε νιώθουν φόβο. Έτσι ίσως κάποια στιγμή να ανακάλυπτα τον τρόπο/γονίδιο και να τον κοίμιζα όταν εμφανίζεται μπροστά μου.
Post a Comment