(la vida es lo que sucede mientras hacemos planes)
Thursday, 7 February 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Είμαι θάλασσα... Θάλασσα που ταξιδεύει.., σκάει στα βράχια.., γίνεται σύννεφο.., ξαναγεννιέται. Γαλήνια.., φουρτουνιασμένη.., παιχνιδιάρικη... Κάνω βουτιά στα δικά μου νερά.., ενώνομαι με πελάγη.., υποδέχομαι πεισματάρικα ποτάμια.., συνομιλώ με τον ουρανό.., κοιτώ μέσα μου και ονειρεύομαι...
Ποια νομίζω πως είμαι
- Σικελια
- Πολιτης του κοσμου. Μικρη ονειρευομουν οτι μια μερα θα μεγαλωσω και θα γινω κι εγω πολιτης του κοσμου. Αργησα να συνειδητοποιησω οτι ολοι ειμαστε απο τη στιγμη που θα γεννηθουμε. Τωρα ειλικρινα αναρωτιεμαι κατα ποσο μου αρεσει που ειμαι πολιτης "αυτου" του κοσμου...
Ό,τι τρέφει το μυαλό μου
- Απόστολος Δοξιάδης: Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ
- J. D. Salinger: The Catcher in the Rye
- Charles Bukowski: Ham on Rye
- Charles Bukowski: Post Office
- Luis Sepúlveda: La sombra de lo que fuimos
- Γιάννης Ρίτσος: Πέρα απ' τον ίσκιο των κυπαρισσιών
- Sylvia Plath: Ariel
- Tennessee Williams: Cat on a hot tin roof
- Charles Darwin: On the origin of species
- Alexandre Soljenitsyne: Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ
- Gabriel García Márquez: Relato de un naúfrago
- Pablo Neruda: Antología poética
- John Reed: Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο
Αποδράσεις
6 comments:
Εμένα πάντως μ' αρέσει να κάνω σχέδια. Μ' αρέσει να φτιάχνω εικονικές πραγματικότητες. Είναι όπως τα παραμύθια που φτιάχνουν(έφτιαχναν) οι γιαγιάδες. Σχέδια είναι τα κέιμενά μου, είναι οι ζωγραφιές μου.. Και αν ως ένα σημείο συμφωνώ μαζί σου -ζωή είναι ό,τι παράλληλα συμβαίνει μ' αυτό που σχεδιάζουμε- από ένα σημείο και πέρα διαφωνώ μαζί σου. Γιατί και τα παράλληλα κάπου συμπέφτουν (βλέπε Αϊνστάι, Γκάους...). Κι εκεί είναι που οι ονειροφαντασίες γίνονται πραγματικότητες.... Και πρόσεξε, δε λέω ν' αφήσω τη ζωή για να σχεδιάζω ζωή, απλά δεν το βλέπω άσχημο να κάνω και αυτό........... Εξάλλου ζωή είναι κι αυτό που συμβαίνει εκεί έξω όταν εγώ είμαι εδώ και διαβάζω ωραία κείμενα -όπως και τα δικά σου. Ε, όμως κι αυτό μ' αρέσει.
Καμία αντίρρηση δεν θα σου φέρω. Δεν μου αρέσει να ζω μονάχα για το παρόν. Μου αρέσει να ονειρεύομαι, να κάνω σχέδια, να αναθυμάμαι και να μαθαίνω από το παρελθόν.
Τί ζωγραφίζεις;
Καράβια στα παράθυρά μου. Πέφτει ο ήλιος πάνω και τα ρίχνει σκιες στους απέναντι τοίχους. Σα φαντάσματα πειρατικών εμφανίζονται άλλα το πρωί κι άλλα το απόγευμα...
me has dejado de piedra, peqena. Totalmente de acuerdo contigo....un besazo muy muy gordo....
muaaaaa
Το πλατάγισμα των κυμάτων στο αχνό φως του βραδιού είναι ο πιο γαλήνιος ψίθυρος...
Loquita tú, cuándo te vienes a pasear por Valencia conmigo? ;)
filakia!!!
Post a Comment