on repeat

archive - again

"όλα τα πτώματα έχουν το ίδιο δέρμα"

Γιορτή. Πάνω από το κεφάλι σου. Και μέσα χαλασμός. Σύμβολα κινέζικα. Φωτιά. Βεγγαλικά. Luz y sol. Η βροχή που πέρασε. Γάτα ξεκούρδιστη, ξέμεινε να καλεί το ταίρι της προς την πανσέληνο. Κόκκινο κρασί που νέρωσε τις αισθήσεις σου. Ο Πύργος του Eiffel. Φράσεις. Εικόνες. Χαλάσματα. Πόλεις του κόσμου. Κρύο μέσα στο αίμα σου. Μια λίρα κρυμένη στο παντελόνι σου. Ρόδα ξεφούσκωτη. Ποπ-κορν οι σκέψεις σου. Τρούφα φυλαγμένη στον κόρφο σου. Φούξια με μαύρο μη ροκ. Μια Ελλάδα αερόστατο. Αγκίδα στην γλώσσα σου. Λαβύρινθος όνειρο. Καμπάνες και ξύπνησες. Ανθολογία από ψέματα. Φρενάρισμα...

old time classic sensación

Ήρθε και πλημμύρισε τον αμφιβληστροειδή μου. Κοντοστάθηκε στο ακρόχειλο του βλέφαρού μου. Δίστασε. Για μια στιγμή. Κι έκαψε στο πέρασμά του σκέψεις, όνειρα και πόνο.