Friday 29 December 2006

in the name of justice


Δεν τολμώ να κρίνω τις πράξεις του.

Θα κρίνω όμως τις δικες μας.

Η απόφαση πάρθηκε. Και εκτελέστηκε.
Ξημερώματα Σαββάτου. Παραμονή παγκόσμιας γιορτής. Θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε μέρα. Είμαστε συνηθισμένοι άλλωστε. Καθόμαστε στο σκαμνί του κριτή και αποφασίζουμε για τις ζωές όλων. Όλοι εμείς που έχουμε την τύχη να μην είμαστε δεκτες των συνεπειών. Παίρνουμε το βαρυσήμαντο υπεροπτικό μας ύφος και εκτελούμε. Όλοι εμείς που κάθε μέρα εκτελούμε εκατοντάδες. Με την ψήφο μας. Την αδιαφορία μας. Τον καταναλωτισμό μας. Την έλλειψη σεβασμού προς το περιβάλλον.
Κάθε φορα είναι πιο εμφανής η συγγένειά μας με το αξιολάτρευτο ζωικό βασίλειο. Διψάμε για αίμα! Λατρεύουμε να επιδεικνύουμε την δύναμή μας. Αλλα εσύ θα πατούσες την σκανδάλη? Θα έκανες την ένεση? Θα άφηνες την γκιλοτίνα να πέσει? Κάποιος το έκανε. Και ίσως -ίσως- δεν νιώθει κανένα βάρος στην ψυχή του. Γιατί του άξιζε. Γιατί είχε σκοτώσει. Γιατί ήταν υπαίτιος πολλών εγκλημάτων. Η απόφαση πάρθηκε από κάποιον άλλο. Αυτός απλά την εκτέλεσε. Απλά άφησε το αίμα να τρέξει. Ζεστό, για να ξεπλύνει τα τόσα εγκλήματα.
Καθόλη τη διάρκεια όμως ήταν πασιφανές το ποσο πολιτισμένοι είμαστε. Όσο ζούσε τον μεταχειρίστηκαν με σεβασμό. Πάνω απόλα σεβόμαστε την ζωή και τα δικαιώματα των άλλων. Μέχρι να τους εκτελέσουμε. Ως απόδειξη παρουσιάζουμε φωτογραφίες και video. Μονο σε ένα μικρό παράπτωμα υποπέσαμε. Αποκλείσαμε την γενέτειρα του για 4 μέρες. Απαγορέψαμε την είσοδο και την έξοδο από την πόλη. Όλα όμως έγιναν για καλο σκοπό, για την αποφυγή αιματηρών επεισοδιων. Σαν τον καλο κύριο Bush, που για να διασφαλίσει την ομαλή διαβίωση σε αυτή την φιλήσυχη χωρα θέλει να στείλει 20.000 στρατιώτες.
Αύριο, στις 12 ακριβώς, θα χτυπήσουν οι καμπάνες. Όλος ο κόσμος θα αγκαλιαστεί. Θα δώσει φιλια στο στόμα. Και με το χαμόγελο και την ελπίδα ζωγραφισμένα στα χείλη του θα ονειρευτεί ένα μαγικό 2007. Αύριο η εκτέλεση του κακού Sadam Husein θα ανήκει στο παρελθόν.

2 comments:

iPol said...

Άν τα ΜΜΕ εκφράζουν αυτούς που τα βλέπουν, τότε οι έλληνες είμαστε από τους πιο αιμοσταγείς άπ' όλους. Τα έκτακτα δελτία έπεσαν μόνο όταν είχαμε ωραίες εικόνες από αίμα και θάνατο. Ούτε μια σκέψη πάνω σε όσα γράφεις, ούτε κανένας ενδοιασμός για το αν επρόκειτο για μεσαιωνική τακτική.
Μάλιστα κάτι ψέλισε η Κυβέρνηση ότι δεν είναι και πολύ καλή η θανατική ποινή αλλά μετά έπρεπε να πάει να της πούνε τα κάλαντα και να φάει μελομακάρονα.

Σικελια said...

Να ένας λόγος για να πω "ευτυχώς" που δεν πέρασα τις γιορτές στην Ελλάδα. Αν και δεν είμαστε οι μόνοι που εκτιμούμε την ζωή μας μέσα από τον πόνο των άλλων.

Καλή Χρονιά Πολυχρόνη!! Με ευχάριστες ειδήσεις για μελομακάρονα ;)