Πήρα πάλι τους δρόμους.
Για να με βρω...
Monday, 14 July 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Είμαι θάλασσα... Θάλασσα που ταξιδεύει.., σκάει στα βράχια.., γίνεται σύννεφο.., ξαναγεννιέται. Γαλήνια.., φουρτουνιασμένη.., παιχνιδιάρικη... Κάνω βουτιά στα δικά μου νερά.., ενώνομαι με πελάγη.., υποδέχομαι πεισματάρικα ποτάμια.., συνομιλώ με τον ουρανό.., κοιτώ μέσα μου και ονειρεύομαι...
Ποια νομίζω πως είμαι
- Σικελια
- Πολιτης του κοσμου. Μικρη ονειρευομουν οτι μια μερα θα μεγαλωσω και θα γινω κι εγω πολιτης του κοσμου. Αργησα να συνειδητοποιησω οτι ολοι ειμαστε απο τη στιγμη που θα γεννηθουμε. Τωρα ειλικρινα αναρωτιεμαι κατα ποσο μου αρεσει που ειμαι πολιτης "αυτου" του κοσμου...
Ό,τι τρέφει το μυαλό μου
- Απόστολος Δοξιάδης: Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ
- J. D. Salinger: The Catcher in the Rye
- Charles Bukowski: Ham on Rye
- Charles Bukowski: Post Office
- Luis Sepúlveda: La sombra de lo que fuimos
- Γιάννης Ρίτσος: Πέρα απ' τον ίσκιο των κυπαρισσιών
- Sylvia Plath: Ariel
- Tennessee Williams: Cat on a hot tin roof
- Charles Darwin: On the origin of species
- Alexandre Soljenitsyne: Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ
- Gabriel García Márquez: Relato de un naúfrago
- Pablo Neruda: Antología poética
- John Reed: Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο
Αποδράσεις
Μικρά & μεγάλα ταξίδια
7 comments:
Το καλυτερο πραγμα.
Bonjour archive :)
οι δρομοι μας κρυβουν πεισματικα και περιτεχνα μεσα τους
αλλα κι εμεις εχουμε τον τροπο μας να εκβιαζουμε με το ετσι θελω την αποκαλυψη μας
χαμογελο. κι απο δω.
je le préfère à l'inverse...
μέσα μας κρύβουμε μυριάδες μυστικά μονοπάτια που μας οδηγούν κάθε φορά όπου επιλέγουμε, συνειδητά και ασυνείδητα...
Φαντάστηκα ότι θα γυρνάς.
Να χαμογελάς :)
Το ένιωσα πως τριγυρνούσες εδώ...
Ένα χαμόγελο :)
"Κάθε ταξίδι
Εκκρίσεις σπάταλες
Ιδρώτας και αίμα
Ιχνογραφίες τραγικές
Πάνω σε πλάτες αφιλόξενες
Ανθρωποφάγων λεωφόρων
Σκύβω το κεφάλι
Μια μια τις ξανακολουθώ
Όχι γιατί μπορεί να με ζεστάνει
Ένα δωμάτιο
Μα να, σα φτάνω κάπου
Εκείνη μόνο τη στιγμή
Θαρρώ πως κρύβομαι"
Γιάννης Αγγελάκας
Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι.
Post a Comment